Op 1: Dolgedraaide konijntjes

1 x per week

Zeker eens per week - en dat het hele jaar door - krijgt Stefaan konijntjes binnen omdat ze ziek werden van Encephalitozoon Cuniculi, een eencellige parasiet. Stefaan: "Op zich niet besmettelijk, en alle konijntjes komen ermee in aanraking. Maar het ene konijn ontwikkelt de ziekte, het andere niet. Dat is een loterij. Het verraderlijke is dat je een eencellige parasiet niet ziet, in tegenstelling tot vlooien en wormen, die meercellig zijn en je dus wel ziet, waardoor je wel tijdig kan ingrijpen." 

En toch is het van groot belang om bij deze ziekte snel te handelen. De ziekte kan nierletsels geven, of de hersenen schaden. In dat geval krijg je een konijn met kopkanteling (torticollis). Stefaan: "Zolang het bij die scheve kop blijft, kunnen we nog 1 op 2 genezen met aangepaste medicatie. Maar als het konijntje intussen al zo ziek is dat het echt rondtolt, is de prognose bijzonder slecht. Dan zit er niets anders op dan het diertje te laten inslapen."

Op 2: Honden op leeftijd

1x om de 2 weken

Het heet geriatrisch ideopatisch vestibulair syndroom. Stefaan krijgt honden met dit ziektebeeld zo eens om de twee weken over de vloer. "Het vaakst zien we dit bij honden vanaf 6 a 7 jaar. Vreemd genoeg ook vooral bij Golden Retrievers en Labradors, maar of dat nu komt omdat die honden hier meer vertegenwoordigd zijn, of ook echt vaker die ziekte krijgen, durf ik nu niet zeggen. Al spreekt de vakliteratuur ook vooral over die 2 rassen."

Wat je dan te zien krijgt, is een hond met scheve kop, tegen een muur geleund, met nystagmus aan de ogen, instabiele houding (ataxia) en omvallen. Stefaan: "We geven dan een lage dosis cortisone en soms gaat het na enkele dagen weer beter. We maken een foto van het vestibulum en pas als we daarop niks zien en de symptomen blijven aanhouden gaan we over tot een RX - een afwijking van de beenderige structuur kan bijvoorbeeld wijzen op een tumor - en pas daarna tot een CT scan van de hersenen en het vestibulum. Natuurlijk ben je als dierenarts meer beperkt dan een gewone arts. Hoever kan je gaan in de onderzoeken en daarbij gepaarde kosten?"

Op  3: Snurkende & dizzy katten

2x/jaar

Stefaan krijgt ook duizelige katten over de vloer. "Wat we soms bij katten zien, zijn middenoorpoliepen die een uitweg zoeken via de buis van Eustachius naar de keel, of naar de gehoorgang. Als de poliep richting keel groeit, krijg je een snurkende kat. En richting gehoorgang maakt ze duizelig. Maar poliepen, ook al heeft je kat er meerdere, betekenen gelukkig meestal nog goed nieuws; het valt te behandelen. Al kan zo'n poliep ook na verwijdering nog altijd een scheve kop geven bij je kat, door de schade die het toebracht aan het evenwichtsorgaan."

Team 'Ogen-hersenen-vestibulum'

Nog een andere diagnose die Stefaan soms stelt bij honden is het Hornersyndroom.

"De ogen van de hond liegen in dat geval niet: aan de aangetaste kant zien we dat het derde ooglid tevoorschijn komt, een verkleinde pupil, de oogbol die terugtrekt en afhangende oogleden. Ook weer typisch voor Labradors en Golden Retrievers van middelbare leeftijd. De oorzaak is vaak onbekend en meestal verdwijnen de klachten spontaan na 2 à 3 maanden. Maar wat zien we bij nader onderzoek? Een zwelling op de zenuwbanen tussen oog, hersenen en nekwervels (T1 en T2)."

Zie je wel dat alles met elkaar verbonden is en evenwicht een kwestie is van een goeie samenwerking tussen evenwichtsorganen, ogen en hersenen?